Gün kaybı doğru denizdeki renk cümbüşü, sürdürülebilir değerde bir manzara oluşturmuştu. Denizden karaya doğru esen rüzgarlar, çiçekler serinlik dağıtıyordu. Yuvarlanarak gelen kumsalı okşayan küçük dalgalar, köpüklerini bırakıp geri dönüyorlardı.
Bir süre sonra gökyüzü maviden griye geri döndü, giderek kararmaya başladı. Adanın huzurunu bozacak fırtınanın başlangıcına ve kıyıları acımasızca dövecek dalgaların kükremesine az kalmıştı. Burada bu manzarayı sık sık yaşadığımdan, kayıtlı olacakları.
Hemen sahilden uzaklaşıp mağaraya bölünür. Çok bolluğun artmasıyla birlikte şiddetli bir yağmur başladı. Göz gözükmüyordu. Beş yirmi dakika sonra yağmur durdu. Deniz ufkunda batmak üzere olan güneş, adayı yeniden aydınlattı. Ama fırtına devam ediyor. Mağaradan görebildiğim kadarıyla, dev dalgalar devrile sınırı kıyıları hırpalıyordu…