Dağıtım yerine vardıklarında ilkyazdı. Çiçek kokuları geliyordu kırlardan. Öykü olduklarını unutup koşmak geldi içlerinden. Ne yazık ki buna olanak yoktu. Ancak okundukları zaman canlanacak, dirilecek, yaşayacaklardı.
Birbirlerini ne zaman görürler bilmiyoruz. Gün ola, devran döne… Geç ola, güç olmaya...
Sevgili çocuklar, bir gün, konuşan öyküler görürseniz şaşırmayın. ‘Öykü de konuşur mu?’ demeyin, Bilin ki o konuşanlar, bizim öykülerdeki Gökçe ile Gökhan’dırlar.
Rastlantı sonucu eline geçirdiği bir kitapla satrancın inceliklerini öğrenerek bu oyunu bir tutkuya dönüştüren ve giderek bu tutkusu yüzünden beyin hummasına yakalanan Dr. B.'nin öyküsüdür görünüşte Satranç. Ama derinlerde bir veda mektubudur aslında...